Co znajdziesz w artykule?
W życiu, doświadczamy szram i zadrapań od innych, a z nimi idą ból, złość, smutek, a nawet strach. Po tym emocjonalnym rollercoasterze zazwyczaj łatwo oskarżamy innych o nasze rozczarowania. Znajdujemy sprawcę naszych nieszczęść i przesuwamy z impetem szale goryczy i wszelkie urazy na tę drugą stronę. Ale co, gdy to my sami stajemy się sprawcami własnego nieszczęścia? Co jeśli to najpierw sobie powinniśmy wybaczyć , aby odpuścić i pójść w życiu dalej, po swoje?
Self-forgiveness, czyli przebaczenie sobie to jak walka z wiatrakami – trudne, męczące, ale absolutnie niezbędne. Nie oznacza zapominania o krzywdzie, lecz uwolnienia się od gniewu, winy i smutku. To jak przeskoczenie przez przeszkody, zamiast się na nich potykać. Dziwne? Mozę i tak, ale to niezwykle ważna i warta wdrożenia mentalna praktyka i umiejętność. Tak, można sie tego nauczyć!
W ostatnim artykule pisałam i dokładnie wyjaśniłam Ci czym jest i jaką moc ma praktyka forgiveness. W tym artykule postaram się równie dokładnie opowiedzieć o self-forgiveness, czyli wybaczenia samej, samemu sobie. Czy będzie to dla ciebie ciekawe i warte uwagi – mam nadzieję, że tak, bo ja znam jej wartość i moc. Czy ją polubisz i czy się Tobie przyda – pozostawiam to już Tobie. Jesteśmy ludźmi, każdy z nas jest inny.
Zanim wyjaśnię Ci dlaczego czasem samo-przebaczenie jest jak wspinaczka na górę Everestu, bez asekuracji, wyjaśnię Ci czym pojęcie self-forgiveness wogle jest?
CZYM JEST SELF-FORGIVENESS?
Profesjonalnym rozwojem i wzmocnieniem mentalny zajmuję sie juz dobrych parę lat. Pomimo bogatego doświadczenia i doświadczania, nieustannie jestem zafascynowana niby prosym, a jednak skomplikowanym procesem samowychodzenia zróżnorodnych „czarych dziur” w życiu. Temat samo-przebaczenia, chciałabym Ci przedstawić dlatego, że jest jeden z nurtujących tematów zdrowia psychicznego.
Self-forgiveness, czyli samopomoc poprzez wybaczenie sobie, to głęboka podróż do wewnętrznego spokoju. Postaram się tu zarysować tę kwestię, opierając się na rzetelnych badaniach oraz wypowiedziach światowej sławy ekspertów.
Self-forgiveness to proces akceptacji własnych błędów, wybaczania sobie popełnionych grzechów przeszłości i kształtowania zdrowszego spojrzenia na samego siebie. Rzetelne badania psychologiczne i neurologiczne, takie jak na przykład prace dr. Roberta Enrighta z Uniwersytetu Marquette, podkreślają, że self-forgiveness jest jednym z kluczowych elementów zdrowego funkcjonowania psychicznego.
CZEMU TAK TRUDNO SOBIE WYBACZYĆ?
Proces self-forgiveness, choć kluczowy dla naszego samopoczucia i zdrowia psychicznego, często jawi się jako wyzwanie, złożone wyzwanie. Najnowsze i wnikliwe badania psychologów rzucają światło na różnorodne czynniki utrudniające tę niełatwą podróż ku pojednaniu z samym sobą.
Badania dr. Roberta Enrighta z Uniwersytetu Marquette ukazują, jak jednym z głównych źródeł trudności jest poczucie winy. Ból związany z popełnionymi błędami staje się toksycznym łańcuchem, uniemożliwiającym nam przekroczenie barier przeszłości. W kontekście self-forgiveness istotna staje się zdolność do zrozumienia i zaakceptowania własnej winy.
Samoocena, zgodnie z badaniami dr. Kristin Neff, jest w tym psychologicznym procesie kluczowym graczem. Negatywne myśli o sobie samej, samym stanowią sporą barierę dla procesu wybaczania sobie. Sędziowanie samego siebie i utrzymywanie niskiej samooceny stanowi znaczącą przeszkodę na drodze do wewnętrznego pojednania.
Wpływy społeczne, jak podkreśla dr. June Tangney, to dodatkowo komplikuje nasze podejście do własnych błędów. Surowe społeczne oceny stają się dodatkowym balastem, utrudniającym akceptację i przebaczenie samemu sobie. Konieczność spełniania społecznych standardów stanowi kolejne wyzwanie dla procesu self-forgiveness.
Strach przed powtórką błędu, a szczególnie obawianie się negatywnych konsekwencji, jest kolejnym obszarem badań. Psychologia dr Daniela Wegnera podkreśla rolę mechanizmów antycypacyjnych w procesie wybaczania sobie. Lęk przed ponownym konfrontowaniem się z błędem może stać na drodze do wewnętrznego pojednania.
Badania nad pamięcią emocjonalną, zainicjowane przez dr Joseph’a LeDoux, wydobywają na pierwszy plan rokującą rolę zakorzenionych wspomnień bólu. Błędy obarczone silnymi emocjami stają się trudniejsze do zaakceptowania i przebaczenia, gdy pamięć emocjonalna utrwala je w psychice.
Kolejnym czynnikiem i trudnością, może być lęk przed odrzuceniem społecznym. Badania dr Roy Baumeister i innych psychologów społecznych ukazują, że lęk przed odrzuceniem społecznym jest znaczącym czynnikiem utrudniającym self-forgiveness. Strach przed potępieniem przez innych stanowi barierę, blokującą zdolność do akceptacji własnych błędów i wybaczania sobie.
Naukowcy, m.in. dr Tania Singer, zwracają uwagę na brak empatii wobec samego siebie jako istotny element trudności w self-forgiveness. Zrozumienie siebie z perspektywy współczucia może być kluczowe, a jego brak może prowadzić do utrzymania negatywnych uczuć.
Badania dr Carol Dweck i innych ekspertów badających teorię mentalności stałej wskazują, że postrzeganie błędu jako ataku na własną tożsamość utrudnia proces wybaczania sobie. Wzmacnianie przekonania o niewłaściwej tożsamości stanowi barierę do self-forgiveness. Percepcaj ta, może być bardzo blokująca.
Kolejną przeszkodą mogą być negatywne wzorce myślowe. Badania nad kognitywną terapią behawioralną, rozwijaną m.in. przez dr Aarona Becka, podkreślają rolę negatywnych wzorców myślowych w trudnościach z self-forgiveness. Negatywne myśli na temat siebie mogą utrwalać się, stanowiąc przeszkodę na drodze do wewnętrznego pojednania.
Dr Martin Seligman prekursor psychologii pozytywnej, wskazuje natomiast na poczucie beznadziejności jako czynnik utrudniający self-forgiveness. Przekonanie o braku możliwości zmiany i poprawy może być poważnym hamulcem.
Inni badacze, tak jak na przykład dr Brené Brown, zwracają uwagę na nadmierną identyfikację z popełnionym błędem jako kolejny czynnik trudności w self-forgiveness. Utrzymywanie się w roli „człowieka-błędu” blokuje zdolność do wybaczania sobie.
Dość dotkiwą barierą może być takżeutrzymywanie uwarunkowań rodzinnych. Badania psychoterapeutów, jak na przykład dr John Bowlby, podkreślają rolę rodzinnych uwarunkowań w trudnościach z self-forgiveness. Dziedziczone przekonania i wzorce zachowań mogą stanowić barierę do akceptacji własnych błędów.
Kolejny mur do przeskoczenia może stanowić wpływ kultury konsumpcyjnej. Badania nad psychologią konsumpcji, m.in. dr Tim Kasser, wykazały, że wpływ kultury konsumpcyjnej na self-forgiveness. Presja na osiągnięcia i konsumpcję mogą być czynnikami utrudniającymi akceptację siebie i własnych błędów.
Jak widziesz, proces self-forgiveness to trudna, ale kluczowa podróż ku wewnętrznemu pojednaniu. Nie wystarczy powiedzieć sobie – wybaczam, zapominam i idę dalej. CZasem podejsć do tego systemowo, a czasem skorzystać z profesjonalnej pomocy, jak psychoterapia, trening mentalny czy innej formy pracy ze specjalistą. Warto zauważyć, że jest to jednocześnie bardzo indywidualny i złożony proces, a zrozumienie tych czynników może stanowić klucz do skuteczniejszego przejścia przez tę trudną podróż.
SELF-FORGIVENESS W BADANIACH NAUKOWYCH
Dr. Everett Worthington, psycholog społeczny i autor książki „Forgiveness and Reconciliation: Theory and Application”, przeprowadził liczne badania nad self-forgiveness. Jego prace potwierdzają, że proces ten jest związany z redukcją poziomu stresu, poprawą samopoczucia i zwiększeniem odporności psychicznej.
Badania neurobiologiczne, takie jak prace dr. Karen Salmon, pokazują, że praktyka self-forgiveness może wpływać na reorganizację struktur mózgu, zwiększając elastyczność psychiczną i zdolność radzenia sobie z trudnościami.
Dr. Kristin Neff pionier badań nad samołaską i autorka książki „Self-Compassion” podkreśla, że self-forgiveness jest ściśle powiązane z umiejętnością współczucia dla samego siebie. Nie ejst to jednak to samo, współczucie, czyli self-compassion to zupełenie inna definicja (może niedługo o tym szerzej napiszę). Przebaczenie sobie to nie tylko akceptacja błędów, ale również delikatność wobec własnego serca.
Dr. Fred Luskin, znany psycholog zajmujący się psychologią pozytywną i autorytet w dziedzinie przebaczenia twierdzi, że self-forgiveness to klucz do odblokowania potencjału życiowego. Luskin mówi, że przebaczenie samej, samemu sobie to nie tylko uwalnianie się od przeszłości, ale także otwieranie drzwi do lepszej przyszłości. Jest to mocna prawda!
5 KROKÓW DO SELF-FORGIVENESS
Proces wybaczania sobie nazywany self-forgiveness, jest nieodłącznym elementem zdrowego funkcjonowania i „uleczania” naszej psychiki. Badacze zidentyfikowali pięć kluczowych kroków, które stanowią fundament tego psychologicznego procesu, są to:
1️⃣ KROK – ZROZUMIENIE POCZUCIA WINY
Identyfikacja i dogłębne zrozumienie poczucia winy wg dr Roberta Enrighta jest podstawą zrozumienia i rozpoczęcia procesu. Na tym etapie kluczowe jest skonfrontowanie się z błędami, nieprawidłowościami i czynami, przekształcając ich negację w akceptację.
2️⃣ KROK – AKCEPTACJA WŁASNYCH BŁĘDÓW
Akceptacja własnych błędów to ważny element procesu wybaczania sobie. Dr Kristin Neff, ekspertka w dziedzinie samoakceptacji, kładzie duży nacisk na rozwijanie samołaski – zrozumienia, że każdy z nas jest podatny na błędy. Ten krok wymaga empatii wobec siebie i gotowości do przejęcia odpowiedzialności za decyzje.
3️⃣ KROK – BUDOWANIE SAMOŁASKI I SAMOEMPATII
Rozwinięcie samołaski i samoempatii to trzeci, równie jak pozostałe, kluczowy etap. Dr Tania Singer podkreśla znaczenie rozwijania zdolności do współczucia wobec samego siebie. Wg Niej, to nie tylko zrozumienie, ale i aktywne współczucie dla siebie, co pomaga łagodzić negatywne emocje związane z popełnionymi błędami.
4️⃣ KROK – KONCENTRACJA NA ROZWOJU OSOBISTYM
Skoncentrowanie się na rozwoju osobistym, pomaga spojrzeć na błędy jako na okazję do nauki i dalszego rozwoju. Psychologowie, w tym dr. Carol Dweck, podkreślają, że podejście z mentalnością człowieka wzrostu i nastawienia na sukces, pomaga zmienić postrzeganie błędów z fatalistycznego na konstruktywne. Rozwój i progres osobisty staje się napędem, prowadzącym na drogę do self-forgiveness.
5️⃣ KROK – PRAKTYKA WDZIĘCZNOŚCI I POZYTYWNEJ SAMOPREZENTACJI
Ostatnim krokiem jest praktyka wdzięczności i pozytywnej samoprezentacji. Tu również znakomici badacze przychodzą z potwierdzeniem w badaniach potwierdzając, że skupienie się na pozytywnych aspektach życia pomaga w procesie wybaczania sobie. O czym dowodzi chociażby w swoich opracowaniach dr Martin Seligman. Wdzięczność za naukę z popełnianych błędów i niepowodzeń oraz tworzenie pozytywnej wizji samej, samego siebie są niezwykle istotne dla osiągnięcia wewnętrznego pojednania i spokoju.
Self-forgiveness bywa trudny. To głęboki i ważny proces, który wymaga czasu, refleksji oraz przemyślanego działań. Istotne jest zrozumienie, że każdy popełnia błędy, a prawdziwa siła tkwi w zdolności do wybaczania sobie. O czym najczęsciej nie pamiętamy lub wogle nie zdajemy sobie z tego faktu sprawy.
Wprowadzając w życie opisane kroki, otwieramy drzwi do wzmocnienia psychicznego i osiągnięcia pełni życia. Proces self-forgiveness powinien być fundamentem, na którym budujemy nie tylko odporność psychiczną, ale także zdolność do pełnego życia pomimo popełnionych błędów i przeciwności.
Self-forgiveness prowadzi do zdrowszego i bardziej zrównoważonego życia psychicznego, społecznego jak i zawodowego. Pamiętaj, że ta podróż wymaga czasu i cierpliwości. Daj sobie przyzwolenie na to, by się rozwijać i odnawiać, korzystając z naukowej mądrości i wskazówek ekspertów.
WSPÓŁPRACA
Potrzebujesz profesjonalnego wsparcia w zakresie rozwoju mentalnego, osobistego czy umiejętności liderskich? Myślisz o zmianie, a nie wiesz jak i od czego zacząć? Stoisz w miejscu i boisz się zrobić kolejny? A może po prostu chcesz w końcu zacząć robić to, co od lat pozostaje tylko w sferze Twoich marzeń? Chcesz osiągać niezwykłe cele? Nie czekaj – weź życie w swoje ręce!
Zapraszam do współpracy!
Pracuję w biznesie, profesjonalnym sporcie, modelingu, z ludźmi mediów, estrady… i nie tylko. Jestem Certyfikowaną Trenerką Mentalną, Licencjonowaną Międzynarodową Konsultantką i Trenerką Odporności Psychicznej, Trenerką Biznesu w zakresie Kompetencji Liderskich i Społecznych, Specjalistą Psychologii Sportu i Mistrzostwa oraz Life Coach. Mentorką towarzyszącą w głębokiej zmianie osobistej.
Specjalizuję się treningu mentalnym, psychologii mistrzostwa oraz rozwoju umiejętności liderskich. Maksymalizuję potencjał, oswajam wewnętrznych sabotażystów i pomagam osiągać niezwykłe cele, niezwykłym ludziom.
Napisz do mnie!
Ⓜ️ hello@magdalenazapadka.com
🌐 www.magdalenazapadka.com
MENTAL PRO • Magdalena Zapadka • Trener Mentalny • Trening Mentalny • Trener Biznesu People Skills • Performance Power Skills Mentor • Rozwój Osobisty • Odporność Psychiczna • Wewnętrzna Siła • Emocje • Stres • Presja • Psychologia Sportu i Biznesu • FRIS • Przywództwo • Zarządzanie Talentami • Budowanie Zespołu • Sukces • Psychologia Mistrzostwa • Potencjał • Komunikacja • Mindset • MTQ Family Group – MTQ48 MTQ48 PLUS MTQ48 SPORT • Nawyki • Nastawienie • Pewność Siebie • Komunikacja • Asertywność • Rozwój • Szkolenia • Transformacja • CEO • Lider